بر آستان جانان گزارشی است آموختاری از بیست غزل حافظ، از نیمه نخست دیوان وی؛ غزلهایی که از سه دیدگاه واژه‌شناسی، زیباشناسی و باورشناسی بر رسیده و گزارده شده‌اند. انگیزه گزینش این غزلها به دست دادن نمونه‌هایی است برجسته و آشکارگر از شیوه شاعری حافظ؛ نمونه‌هایی که در پیکره و پیام بتوانند رنگ و روی و سنگ و سوی غزلهای او را به روشنی و رسایی به نمود آورند، و نازکیهای پندارشناختی و آفرینشهای شگرف زیباشناسانه را در غزلهای فسونبار این سراینده بازتابند. باشد که این کتاب، نه تنها دانشجویان «زبان و ادب پارسی» را، که تمامی گرایندگان به فرهنگ و ادب ایران‌زمین، به ویژه دوستداران این سرایند سترگ را سودمند افتد.