وحدت حوزه و دانشگاه، راه برون رفت از انحطاط است

متن کامل یادداشت دکتر داود مهدوی‌زادگان، رئیس سازمان «سمت» به مناسبت روز وحدت حوزه و دانشگاه به شرح زیر است:

یکی از افتخارات ملت ایران آن است که دو مرجع علمی بزرگ را در راه پیشرفت و ترقی با خود همراه دارد. حوزه و دانشگاه، دو نهاد علمی است که همواره دغدغه اعتلا و عمران مردم ایران زمین را داشته و دارد. حوزه علمیه که در تولید و بسط دانش و معرفت اسلامی تاریخ کهنی دارد، بویژه در هدایت سیاسی و اجتماعی تاریخ معاصر نقش بسزایی داشته است. چنانکه دانشگاه نیز با انگیزه‌های قوی آبادی و عمران در تاریخ معاصر تاثیرگذار بوده است. مع‌الوصف، در یک صدوپنجاه ساله اخیر، دست‌های آشکار و پنهانی تلاش کرده‌اند تا ملت ایران از مواهب و فوائد این دو بازوی قوی علمی بهره‌مند نشوند.

چنانکه می‌دانید به دنبال سیر قهقرایی ایران زمین، موجی از نظریه‌پردازی‌های انحطاط در میان اندیشمندان شکل گرفت. نظریه انحطاط غرب باور و غربزده بر این اندیشه استوار بود که برای عبور از انحطاط و ورود مترقیانه به دنیای جدید چاره‌ای از جایگزینی دانشگاه و به حاشیه رفتن مرجعیت حوزه نیست. بطوری که دولت برآمده از نهضت مشروطه همین اندیشه را پارادایم برنامه توسعه خود قرار داد و برنامه ترقی‌خواهی خود را در حکمرانی استبدادی/دیکتاتوری پهلوی پیش گرفت. بدین ترتیب، نظریه انحطاط مشروطه‌خواهی عملاً مردم را از یکی از دو بازوی قوی علمی خود محروم کرد. لکن این پارادایم نتوانست ملت ایران را در مسیر توسعه و ترقی پایدار قرار دهد و بیشتر در ورطه انحطاط غوطه‌ورتر شد. چرا که دانشگاه قادر به پُر کردن خلأ کارکردهای سیاسی و اجتماعی حوزوی مورد نیاز مردم نبود. بلکه حتی دانشگاه برای حفظ اصالت خود و در امان ماندن از مطامع نامشروع استبداد و دیکتاتوری به چنین کارکردهای حوزوی نیاز دارد.

اما در مقابل نظریه سکولاریستی انحطاط که راه ترقی را در به محاق رفتن حوزه و بسنده کردن بر دانشگاه می‌‌داند؛ نظریه دینی/انقلابی که برآمده از فکر اسلام سیاسی است، قرار دارد. مطابق این نظریه راه برون‌رفت از انحطاط و قرارگرفتن در مسیر پیشرفت و ترقی ایران اسلامی در وحدت حوزه و دانشگاه است. جدایی این دو نهاد بزرگ علمی و به محاق رفتن یکی نه فقط زمینه‌ساز ترقی نمی‌شود بلکه نهاد دانشگاه را نیز از اصالت و تاثیرگذاری عمیق می‌اندازد. از نظر این دیدگاه، هیچ پرنده‌ای که دو بال سالم دارد حاضر نمی‌شود با یک بال پرواز کند. چرا باید ملت یکی از دو بازوی قوی خود را از کار بیاندازد. از این رو، ایده وحدت و همکاری حوزه و دانشگاه با پیروزی انقلاب اسلامی عینیت پیدا کرد.

از این رو، جمهوری اسلامی با سرمشق قرار دادن ایده وحدت حوزه و دانشگاه توانست علیرغم همه دشمنی‌های جهان استکباری، ملت را در مسیر پیشرفت و ترقی قرار دهد. نظام اسلامی برای پیشرفت مملکت به توانایی‌های علمی دانشگاه و قدرت معنوی حوزه اعتماد کرد و بر آن دو تکیه کرد. بطوری که از رهگذر این اعتماد توانسته مقتدرانه اهداف والای قدسی خود را پیش ببرد. نظام اسلامی ثابت کرد که راز آبادانی و عمران ایران در وحدت حوزه و دانشگاه است. دشمن ملت نیز با علم به این واقعیت به کمک جهل نا مقدس متحجرین و سکولارهای غربزده تلاش گسترده‌ای را در جهت خنثی‌سازی ایده وحدت حوزه و دانشگاه و جدایی این دو بازوی قوی ملت از هم به راه انداخته است. چنانکه یک وجه از این تلاش شوم دشمن را در سه ماه اغتشاش خیابانی و سعی بلیغ در ایجاد تقابل میان دانشگاهی و حوزوی مشاهده کردیم. از این رو، هر ایرانی که دغدغه استمرار راه پیشرفت و تعالی را دارد؛ باید برابر این اراده شوم که برای رسیدن به مقصود، جنگ ترکیبی بزرگی را به راه انداخته، بایستد و آن را به فضل الهی و عنایات بقیه الله (عج) و رهبری حکیمانه ولی فقیه با شکست بدرقه کند. 
انشالله