چگونه دانشجویان می‌توانند رویکردهای پژوهشی به تئاتر و اجرا را با طرح‌های پژوهشی خود بیامیزند؟ 29 پدیدآورنده فصول این کتاب ـ اغلب از مدرسانِ تاریخ اجرا، تئاتر، درام، صحنه‌پردازی و نیز از دست‌اندرکارانی چون کارگردانان، طراحان، نویسندگان و اجراگران ـ مباحث گوناگونی را از چشم‌اندازهای چند-/میان- /ترا- رشته‌ای تدوین و تنظیم کرده‌اند. آنان با پژوهش‌هایی عمل‌بنیاد و با تمرکز بر فرایند به جای محصول، ضمن تأکید بر برانگیخته شدن ابتکار و خلاقیت در مواجهه با وضعیت‌های ناپایدار و پیش‌بینی‌ناپذیر، پاسخ‌هایی عملی برای پرسش و مباحث فوق فراهم آورده‌اند. این مباحث با قلمروهای پژوهشی همچون آرشیو، فناوری، و کاروری خلاق شروع می‌شود و در ادامه با تمرکز بر حوزه‌های گزیده‌تر و تخصصی‌تر پژوهش از قبیل تاریخ و تاریخ‌نگاری، صحنه‌پردازی و تئاتر بصری، تئاتر و اجرای کاربردی، و سرانجام بدن در اجرا و به مثابه اجرا پیش می‌رود. مباحث کتاب به گونه‌ای طراحی شده که هم «چکیده»ای انتقادی در خصوص روش‌شناسی‌های پژوهش، و هم «جعبه‌ابزاری» برای روش‌های سازش‌پذیر در حوزه تئاتر و اجرا باشد. امید داریم با بهره‌گیری از مباحث این کتاب و پیوند نظریه و عمل در پژوهش در حوزه تئاتر و اجرا خون تازه‌ای در رگ‌های نظام دانشگاهی ما جاری شود و پویایی و خلاقیت به پژوهشگر/ هنرمند بازگردد. کتاب روش‌های پژوهش در تئاتر و اجرا پژوهش‌های فردی را هدایت و پژوهش‌های گروهی و همکارانه را تشویق و ترغیب می‌کند.