مبانی اخلاق جی.ئی.مور، نخستین بار در سال 1903 انتشار یافت. این کتاب را نقطه آغاز مسلّم نظریه اخلاقی قرن بیستم دانسته‌اند. لیتون استراچی تاریخ انتشار آن را «شروع عصر خرد» نامید و مینارد کینز آن را «برتر از افلاطون» دانست. این کتاب به تدریج به عنوان متنی کلاسیک، در باب نظریه اخلاق تحلیلی با اقبال گسترده‌ای، که هنوز از آن برخوردار است، مواجه شد. مور، به صورت پرآوازه‌ای، استدلال می‌کند که نظریه‌های اخلاقی سابق به آفت «مغالطه طبیعت‎‌گرایانه» مبتلایند. نظریه خود او، که در پی پرهیز از این مغالطه است، مشتمل است بر بحث از انواع چیزهایی که ارزش ذاتی دارند، و انواع اعمالی که بایستی انجام گیرند. متن مبانی اخلاق در اینجا همراه با پیش‌درآمد منتشر نشده‌ای آمده است که مور به قصد ویراست دوم کتاب، که هیچ‌گاه به انجام نرسید، نوشته بود. این پیش‌درآمد، گو اینکه به اتمام نرسید، به وضوح بیانگر اندیشه‌های پسین مور در باب کارِ (قبلی) خود اوست. همچنین این مجلد دو قطعه مهم از نوشته‌های اخلاقی بعدی مور: «اختیار» و «مفهوم ارزش ذاتی» با مقدمه‌ای جدید از توماس بالدوین را دربر می‌گیرد. بر همه دانش‌پژوهان و طالبان آثار مور و نظریه اخلاقی به نحو عام، خواندن این اثر فرض است.