از دست بافته‌های ایران باستان فقط نمونه‌های اندکی با محوریت فرش پازیریک در دست است و فقدان آثار شاخص از عصر هخامنشی به بعد حلقه مفقوده محققان در مطالعه سیر تحول فرش‌بافی و منسوجات ایران در گذر تاریخ است. کتاب فرش‌های پیش از اسلام و منسوجاتی از خاور زمین راهنمای بسیار مفیدی از دست یافته‌های دوران ساسانی در قلمرو جغرافیای ایران آن روزگار است که به واسطه ارائه نمونه‌های موجود در مجموعه الصباح و شواهد بازمانده در دیگر زمینه‌های هنری تا حدودی توانسته است از حیات دست بافته‌های ایرانی در خلال ادوار تاریخی یاد شده خبر دهد و راهگشای محققان و پژوهشگران باشد.