زبان دین امروز یکی از موضوعات مهم پژوهش در فلسفه دین است که مسائل گوناگونی را در بردارد. برخی از این مسائل کهن و برخی دیگر نوپدید و یا دارای زوایایی تازه‌اند. شیوه زبان دین و تأویل‌پذیری یا یک وجهی بودن زبان این متون، از دیرباز مطرح بوده است، اما معناداری گزاره‌ها و آموزه‌های دینی، کارکرد زبان دین از منظر انگیزشی یا معرفت‌بخشی، حیرت‌زایی یا فیصله‌بخشی زبان دین و تأثیرپذیری با تأثیرناپذیری زبان دین از فرهنگ و زبان عصر، از مسائل مهم دوران معاصر است. این سنخ مسائل امروز نیز در تطبیق با قرآن کریم، مطرح و نیازمند تحلیل جدی است. تعیین موضع در مسائل یاد شده مبنای تفسیر و هرمنوتیک خاص قرآن است و تأثیری اساسی در تفسیر قرآن دارد. «زبان قرآن و مسائل آن» به منظور ارائه نظریه‌ای بدیل در مسائل زبان قرآن، در مقابل نظریه‌های رقیب در زبان دین، با رویکردی ایجابی و مسئله‌ شناسانه و با استناد به مبانی معرفتی ـ استدلالی، به مسائل زبان قرآن، پرداخته است. این اثر، ضمن ارائه اطلاعات اساسی در حوزه زبان دین و زبان قرآن و پاسخگویی به مهم‌ترین پرسش‌ها در مسائل زبان قرآن، نقد و تحلیل دیدگاه‌های ناهمخوان با مبانی معرفتی اعتقادی قرآن را نیز از نظر دور نداشته است.