جاودانگی انسان در حکمت متعالیه با نگاهی به آراء فلاسفه پیشین
Human Eternity in Transcendent Theosophy
از دغدغه‌های اصلی صدرالمتألهین شیرازی حکیم شیعی مکتب عصر صفویه، پاسخ به یکی از نقدهای مهم غزالی به فلاسفه در عدم توانایی اثبات معاد جسمانی بود. او سعی کرد با بهره‌گیری از میراث ارزشمند آنها و با استفاده از اصولی جدید که خود وی مبدع آنها بود به اثبات معاد جسمانی و روحانی بپردازد. هدف از نگارش این کتاب تبیین جاودانگی انسان از منظر صدرالمتألهین شیرازی و حکمایی چون افلاطون، ارسطو، فلوطین، ابن سینا و شیخ اشراق است که به نوعی در تکوین و تبلور دیدگاه او مؤثر بوده‌اند.
مقدمه
فصل اول: کلیات
تاریخچه اعتقاد به جاودانگی
صورتهای جاودانگی
دلایل جاودانگی
فصل دوم: جاودانگی نفس در نظر حکمای قبل از ملاصدرا
دیدگاه سقراط
دیدگاه افلاطون
دیدگاه ارسطو: جاودانگی نفس با اتصال به عقل فعال
دیدگاه فلوطین
دیدگاه ابن سینا
دیدگاه سهروردی
فصل سوم: جاودانگی نفس از نظر ملاصدرا
تعریف و ویژگیهای نفس
جاودانگی نفس در مرتبه خیال
حرکت اشتدادی وجود (حرکت جوهری): النفس جسمانیه الحدوث و روحانیه البقا
تجرد قوه خیال
جاودانگی انسان در مرتبه عقل
اتصال نفس با عقل فعال
سعه وجودی نفس از منظر حکمت متعالیه و عرفان
انسان کامل از نظر ملاصدرا
اشکالات واردشده بر نظریه صدرا درباره جاودانگی انسان
منابع
نمایه اعلام
نمایه موضوعی
کتاب حاضر برای دانشجویان رشته فلسفه و فلسفه اسلامی به عنوان کتاب مبنایی برای حکمت متعالیه تدوین شده است. امید است علاوه بر جامعه دانشگاهی، سایر پژوهشگران و علاقه‌مندان نیز از آن بهره‌مند شوند.